محمدصادق محمدپور میر، متولد بابل طراح گرافیک و مشاور تبلیغات و مدیر دفتر طراحی “میر استودیو”است. شروع کار حرفه ای او به عنوان طراح گرافیک از ۱۳۸۰ بود. او دارای مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی انیمیشن است و مدرس دانشگاه است و برگزارکننده کارگاه های برندینگ و گرافیک خلاق و البته داور چندین دوره مسابقات ملی بازی سازی و پوستر. کارهای او که رگه های ادبیات عامه را با خود به یدک می کشد در فضای شهرستان بسیار معروف است و برای خود سبکی دارد. چندی پیش با او درباره تبلیغات فضای تبلیغات در شهرستان بحثی را داشتم که تصمیم گرفتیم در زمانی دیگر به طور جدی تر گفتگوی نظام مندی با هم داشته باشیم. نتیجه شد این گفتگویی که می خوانید.
می خوام گفتگو رو با یه نقل به مضمون از حرفهایی که در گذشته به خودم زدی شروع کنم. “اینکه تبلیغات در شهرستان با تهران فضای متفاوتی دارد” حداقل در تبلیغات محیطی. هدف من در این گفتگو بیشتر شناخت فرهنگ تبلیغات در شهرستان است. یعنی دوست دارم مخاطب تصویری درست از جنس تبلیغات شهرستان داشته باشد. ویژگی ها و حساسیتهای اون رو درک کنه؟ بذار با یک سواد تند و اساسی شروع کنم. آیا این تفاوت نگاه تهران نشین ها به تبلیغات تهران و شهرستان رو قبول داری؟ آیا بین درک یا به قول معروف سطح سواد بصرى در تهران و شهرستان تفاوت معنادار وجود دارد؟ این باور در بین حرفه های تبلیغات در تهران قطعا وجود دارد.
این فرضیه به احتمال زیاد درسته ولی به طور قطع نمیشه گفت. هرچند شبکه های مجازی سرعت تجربه بصری رو برای اغلب شهرستانی ها ،بالا برده اما همچنان تبلیغات در شهرستان ها بدون پیچیدگی و تفکربرانگیزی ادامه حیات میده.
یعنی اعتقاد داری در تهران افراد بیشتر در معرض تبلیغات هستند؟ من این طوری فکر نمی کنم!
نه. بحث سطح سواد بصری مخاطب بود نه حجم تبلیغات اما میتوان فرض داشت که تهرانی ها بخاطر ارزشمند بودن، فضای خالی رو برای استفاده تبلیغاتی از دست نمیدن.
تو نمونه ای دیدی از تبلیغاتی که اصلا درک نشود و ادامه یک کمپین در تهران باشد که حالا در یک شهرستان اکران شده و هیچ نزدیکی با فرهنگ یک منطقه غیر از تهران نداشته باشد؟
شمال بخاطر نزدیکی به پایتخت و رونق گردشگری جزو اولین گزینه برای نمایندگی دادن برندهاست. استراتژیست های تبلیغاتی انگار حوصله بومی کردن اقلام تبلیغاتی و ایده ها رو ندارند حتی برندی مثل کاله که متعلق به آمل هست، ایده هاش رو با در نظر گرفتن تبلیغات رقبا در تهران، حواله زادگاه خودش میکنه. یا مثلا گراد، که مینیمالش تو شهرستان درک نمیشه.
کمی قبلتر اشاره به سواد بصری داشتی. به نظرت اساسا باید سواد بصری رو در مردم بهبود داد یا اینکه بر اساس اون کار کرد؟ می خوام بدونم ارتقا سواد بصری رو وظیفه تبلیغاتچی می دونی یا کس دیگری؟ آیا تبلیغاتچی باید کارش را بر اساس سواد بصری پیش ببرد یا دغدغه ارتقا ان را هم داشته باشد؟
این سوال دغدغه خیلی از همکارهای تحصیل کرده است همیشه موج غالب و اکثریت با تبلیغاتچی هایی بوده که ریسک نمیکنند و میخوان تو کوتاه مدت نتیجه بگیرند. نظر شخصی من پیدا کردن مرز بین رضایت سفارش دهنده و مخاطب و از طرف دیگه رضایت وجدان ایده پرداز و طراح برای خلاقیت آوانگارد هست. هرچند تلاش اقلیت در بلند مدت به ثمر میشینه. اما فعلا معتقدم کشف این مرز، بهترین حالت ممکنه.
تو این زمینه پس از عملکرد خود رضایت داری؟
بله. نسبتا راضی هستم.
تو به عنوان یک تبلیغاتچی با کارفرماهای زیادی سروکار داشتی. کیفیت تعامل با کارفرما در محیطی که تو اون مشغول به کاری چطور است؟ ایا کارفرما در کارها ورود پیدا می کند؟ ایا اعتماد وجود دارد؟ یا اعتماد سفارشدهندگان به طراحان و تبلیغاتچىها کم است؟ اساسا با توجه به کارهایی که ازت دیدم دوست دارم بدونم این رابطه رو چطور مدیریت می کنی؟
دانش جامعه شناسی بهم کمک کرد که برای هر مشتری یه شیوه برخورد متفاوت رو انتخاب کنم. میشه گفت بیش از ۹۰ درصد تبلیغاتچی ها تو شهرستان سود رو در دلالی بیلبوردها و چاپ میبینن. حتی برای طراحی و یا مشاوره فاکتور و قرارداد جداگانه ای ندارند. سعی میکنم کارفرما به این نتیجه برسه که من هم دلسوز برند و مجموعه اش هستم. و وفاداری خودم رو اثبات کنم. البته مرور رزومه ام باعث میشه بهم اعتماد کنند و روی نظرات شخصیشون پافشاری نداشته باشند.
در مورد دخالت های کارفرما و یا دیدگاههای ویرایشی او چیزی نگفتی؟ چقدر این اتفاق می افتد هم از موضع کلی بگو و هم در این مورد شیوه کار خودت رو می خوام بدونم که ایا با کارفرما تعامل می کنی یا پای دیدگاه خودت می مانی؟
مواقعی پیش میاد که کارفرما دلش میخواد وقتی هزینه ای میکنه قلبا رضایت داشته باشه. من سعی میکنم بهش حق انتخاب بین گزینه های مورد قبول خودم رو بدم. گاهی کارفرماها با توجه به شناخت تجربی از رقبا، نکاتی رو میگن که خودمون تو تحقیقاتمون بهش نرسیدیم. اما کتمان نمی کنم که در چهار سال تا خودم راضی نباشم کاری به مرحله اجرا نمیرسه. هر هفته یا ۱۰ روز جلسه حضوری با کارفرماها دارم.
آیا تو محیطی که داری کار می کنی هم به محدوده برند شدن گرافیستها وارد شدیم. تو محیط کاری تو گرافیستها برند می شوند؟ امضا دارند؟ کارفرمایان به صرف نامشان طرح شان را قبول می کنند؟ یا نه اهمیتی ندارد؟
این اتفاق به ندرت دیده میشه . . . شاید نتونم نام ببرم از کسی. ولی در مورد خودم سعی کردم برای بدست آوردن این جایگاه تلاش کنم.
و نتیجه تا این جای کار چطور بوده؟
برای من داشتن رزومه بدون باخت مهمه. همیشه روی اسب برنده شرط بندی کردم یعنی کارفرما و کالا لیاقت پیروزی و یا اصطلاحا “شخصیت قهرمانی” رو داشته باشند.امضای مشخصی مثل نام و شماره روی کار نمیذارم ولی مردم و همکارا میفهمند کار من هست. یعنی بین طرح انتخاباتی، عاشورایی،تبلیغ آرایشگاه یا فست فود ردپای من رو می بینن و بهم کامنت میدن.
موافقی یه ذره درباره خلاقیت صحبت کنیم. در مورد خلاقیت تو جز و اون دسته هستی که خلاقیت رو شرط لازم می دونند و هر کار تبلیغاتی رو به زور خلاقیت را در دلش فرو می برند، یا نه؟ این رو می خوام بر اساس محیط کاری خودت بیشتر توضیح بدی.
خلاقیت به معنی ایجاد چیز نو واقعا برام مهمه که خودم و مخاطب سوپرایز بشیم با کار معمولی برند خودم رو خدشه دار نمی کنم اعتراف میکنم از حاشیه داشتن هم بدم نمیاد. چون الزاما برای پول کار نمی کنم. در این ۱۵ سال بین تولیدات گرافیکی و تبلیغاتی ام بیش از ۶۰ درصد ، کارهایی بوده که خاص نبوده. ولی چند سال اخیر از من انتظار کار معمولی ندارند و برای کار معمولی سراغم نمیان شاید بعضی کارها به نسبت تهران معمولی به نظر بیاد ولی همیشه سعی کردم نسبت به منطقه خلافآمد باشم.
این اپیدمی که حداقل در تهران راه افتاده و “تبلیغات خلاقی که مخاطب نمی فهمه”رو، چه دیدگاهی دربارش داری؟ دوست دارم بی تعارف درباره اش صحبت کنی؟
باید نسبت به کارفرما و هزینه ای که بابت طرح و ایده من و اجاره رسانه و چاپ پرداخت میکنه، مسئول باشیم. شاید روزی نباشه که افسوس این رو نخورم که چرا فلان کمپانی با هزینه میلیاردی چنین طرح غیرقابل فهم یا خیلی معمولی رو اکران کرده. افراط و تفریط مشکل اصلیه و چاره پیدا کردن همون مرزیه که بالا گفتم.
پس حداقل اعتقاد داری که یک سری از تولیدات تبلیغاتی فقط خلاقند ولی موثر نیستند؟
صد در صد. همیشه مسیر متفاوت، میانبر بحساب نمیاد.گاهی ختم به ناکجاآباد میشه.
عمده کارهای تو که من دیدم یه ساز مخالف با روند تبلیغات شهرستان است؟ این ظرفیت پذیرش رو چطور در کارفرما به وجود آوردی؟
این فرصت و شانس برای همه وجود نداره و اغلب طراح ها در شهرستان تقریبا اپراتور کارفرما هستن. اگر سیمان کارفرما سفت بود و با چند ساعت مذاکره نرم نشد قراردادی نمیبندم. اما اکثرا با فضای ذهنی که براشون در مورد موفقیت برند به وجود میارم ساز موافق رو ترجیح میدن. با پوشش رسمی، ادبیات دلسوزانه و دایره واژگان وسیع تخصصی ، آوردن مثال از موفقیت های گذشته و قول کاهش هزینه های تبلغات میشه کارفرما رو مجاب کرد.
در کارهای تو نوعی ادبیات عامه یا علاقه مندی عامه دیده می شود که خوب از ان استفاده می کنی. به عنوان یه تبلیغاتچی خلاق درباره راههاى رسیدن به ایدهى خلاق هم صحبت کنیم. آیا تکنیک ویژهاى براى ایدهپردازى و رسیدن به یک نتیجه درخشان وجود دارد؟
از نظر شخصیتی آدم شوخی هستم و تجربه نویسندگی طنز هم دارم. و به مزه دار بودن و شوخی داشتن در همه آثار تبلیغاتی معتقدم. حتی در رسمی ترین ،غم انگیزترین و لاکچری ترین موضوعات باید ایده بامزه یافت. مردمی که با بمباران تبلیغاتی مواجه هستن، حتی اگر مشتری آن کالا و پیام نباشند به واسطه بامزگی،جذب آن میشوند و برای دیگران تعریف میکنند. اینجا بازاریابی شفاهی هم خودبخود راه می افتد.
به عنوان سوال اخر در محیط تبلیغات در شهرستان چه چالش ها، مسایل و یا مشکلاتی می بینی که امیدواری وجود نداشته باشد و یا برطرف شود؟ دو مورد از اساسی ترین ها را ممنون می شم با ما در میون بذاری؟
مهمترین نکته اختلاط صنفی است. یعنی چاپخانه ها وارد حریم طراح ها و صاحبان بیلبورد ها و حتی تابلوسازی می شوند. از طرفی کانون های تبلیغاتی درامد اصلی شان را منوط به سود سفارشات چاپی و ارائه کالا بجای خدمات کرده اند. این اپیدمی انگار در تهران هم شایع است. از طرفی نبود نظارت و تعرفه مشخص از سوی اتحادیه ها. و مشکل مهم دیگری که گفتنش به نفع من و شما نیست و همه میدانیم.
دردی که گفتی اشنا بود آرزو می کنم که بالاخره تغییرات مثبتی رو تو تبلیغات شاهد باشیم. ممنون وقتت رو به کافه بازاریابی می شیم اگر صحبتی چیزی مونده مطرح کنی؟
از مخاطبان کانال و سایت شما هستم از کافه بازاریابی بابت آموزش و ارائه نقد صحیح و علمی ممنونم. با آرزوی روزهای خوب برای هنرصنعت تبلیغات ایران بدور از افراط و تفریط
برخی نمونه کارهای صادق محمدپور را در ادامه با هم می بینیم.
مجتبی محمدیان
دنیای تبلیغات و بازاریابی را به خاطر حضورش در سطوح مختلف جامعه و نه یک سطح و همچنین اثرش بر زندگی مردم (حتی انجا که فکرش را هم نمی کنی) و چالش هایش دوست دارم. من "مجتبی" محمدیان با نگارش مطالب کاملا ایرانی درباره بازاریابی و تبلیغات در "کافه بازاریابی" با شما هستم.
جناب محمدپور عزیز، دوست و همشهری عزیز. از خواند مصاحبه شما لذت بردم و یاد گرفتم. نمونه کار سوم شما از بالا، ایده ای را به ذهنم مخابره کرد که به امید خدا پس از بررسی جوانب آن، با شما مطرح خواهم کرد.
ارادتمندم و شرمنده از این که افتخار آشنایی نداشتم .
شماره ام بالا هست
هر طور مایلید درخدمتم.
بابل هستید؟
سلام جناب محمدپور
خیر، بنده در حال حاضر در استان اقامت ندارم. برند “شنگر” و کارخانه های شنگر متعلق به خانواده حسینی است. قطعا زمینه برای همکاری موثر وجود دارد.
ارادت
ما هرچه داریم از زحمت های صادقه
درود جناب اهوازی
کارهای کارهای اقای میر برای مجموعه شما بسیار جالب بود. خسته نباشید به شما برای ظرفیت پذیرش بالایتان و به صادق محمدپور
شما لیاقتت بیش از اینه نوید جان
الگو خیلی از جوون ها هستی بخاطر تلاشت
و روی پرسنال برندینگت خوب کار کردی
جناب محمدپور بزرگوار، انصافا صاحب سبک بودن شما را دوستان بابلی قبول دارند. اخیرا راجع به کارهای خلاق شما صحبت میکردیم و همونطور که خودتان اشاره کردید همگی متفق القول بر این باور بودند که خیلی کارهای شما بامزه است. و طنز نامحسوسی در درونش نهفته.
از اقای محمدیان و شما بابت این مصاحبه ارزشمند ممنونم و ارزوی سلامتی برایتان دارم
درود بر شما
همکار تبلیغاتی هستید؟ در بابل؟
شعارهای خیلی بی مزه ای روی تبلیغات هست من که خوشم نیومد.
سلام
با شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدم
باعث شناخت آقای میر شد
سرافراز باشی استاد محمدیان عزیز
ارادتمندم جناب لاغری
من خودم اولین بار هست که با این متخصص عزیز مازندرانی آشنا شدم . در کافه به روی همه ایرانیان عزیز بازه که کارهای خوبشون رو عرضه کنند موفق باشید
سلام.
از خواندن این مصاحبه بسیار لذت بردم و نمونه کارهای ایشان زیبا هستند!
من به شخصه با فضای تبلیغاتی شهر اصفهان و شیراز اشنا هستم البته نه در حد تخصص ایشان. مواردی که آقای محمدپور ذکر کردند واقعا در این دو شهر مشهود است, به خصوص بحث افراط و تفریط در خلاقانه بودن کارها و دیدگاه کارفرمایان نسبت به تبلیغات.
شاید پایین بودن سطح ریسک پذیری( مالی و اعتباری) کارفرمایان و عدم احساس نیاز به داشتن تبلیغاتی خلاق و موثر دلیل هایی برای درک نسبی هر دو مورد باشد!
باز هم متشکرم.
خانم نائلی ممنون می شوم با من تماس بگیرید.
۰۹۱۲۶۵۰۸۳۷۱
با سلام
از مصاحبه متفاوتون لذت بردم و خوشحالم که باب صحبت درباره کیفیت و نحوه تبلیغات در شهرستان ها باز شد. چرا که برای من هم ابهاماتی درباره تاخیر ورود کمپین ها به شهرستان یا محدود بودن طرح های تبلیغاتی هست.
نمونه کارها به لحاظ سرگرم کننده بودن متفاوتن. انگار با ذهن بازی می کنه.
با آرزوی موفیقت روز افزون شما
ممنونم
امیدوارم هم سرگرم کننده و هم تفکر برانگیز باشن کارها
سلام از نظر من بازاریابی یک فرایند نه یک رویداد
کارهها بسیار خلاق بود و عالی از نظر گرافیکی
ولی این را متوجه شدم وقتی برای طراح کف و هورا میزنیم یعنی اثر هنری عالی خلق شده ولی بدون استراتژی.
می شود راجب طرح ها ساعت ها بحث کرد. طرح اول دقیقا درک در دام خلاقیت افتادن است.
رزاق عزیز گفتگو در مورد کارهای اقای محمدپور نبود و اساسا من هم از استراتژی اون سوالی نکردم
من گمان می کنم این بحث شما زمانی صدق پیدا می کند که حداقل من پرسشی در این زمینه می کردم
همچنین مفهوم بدون استراتژی در تبلیغات کمی برای من غریب است
من بیشتر معتقد به استراتژی درست و یا غلط و همچنین استراتژی موثر و غیر موثر در تبلیغات هستم
به نظر بحث خوبی است که در مورد استراتژی کمی با هم گفتگو کنیم
ممنون و تشکر.مطالبشون جالب و طناز هست
و حتی اینکه نوع آگهی یا موارد دیگر در شهرستان هاو تهران ها بسیار متفاون هست چون معمولا شرکتهای در تهران به دنبال نام و معرفی محصولاتشان هستن چون به نوعی بازار از نوع رقابتی است اما درشهرهای کوچیک بیشتر بحث هزینه هاس که این مورد هم در جای خود این روش تاحدی نسبت به روشهای دیگر آسان تر میباشد برای حفظ مشتری
سلام مخلص
از اینجا رد میشدم نظرم رو گفتم ، این که شما نپرسیدید را می دانم و دلیل این که مطلب را مصاحبه با ایشان گذاشتید را هم می دانم .
راجب بحث استراتژی هم من بی سوادم .
اکثر کامنت ها راجب نمونه کارها بود منم خواستم نظرم بگم
شما ببخشید جناب محمدیان از این به بعد فقط نظرات موافقم می نویسم
در پناه خدا سالم باشید
ممنون از نوع نگرش و قضاوتتان!
امیدوارم این نوع قضاوت کردنها! روش خوبی برای بسط دانش و تجربه تو جامه باشد
مخلص
اخر نفهمیدم خوب بود یا بد
ولی در کافه زیاد یادمی گیرم
من همیشه از مطالبی که در کافه موجب بحث و تبادل نظر و در نهایت کامنتهای علمی می شود حمایت می کنم . به نظرم برای این مطلب هم کامنتهای خوبی جمع آوری شد
سلام خدمت همه حاضرین ارجمند در کافه
قبل از هر چیز لازم می دونم از آقای محمدیان بزرگوار و سایت کافه صمیمانه تشکر کنم. مشکل بزرگی که در کشور ما هست نمونه ای از یک مشکل بزرگتر در سطح بین المللی است. ما اگر می خواهیم استعداد ها را مورد بحث قرار دهیم اکثرا معتقدیم باید از ایران خارج شد چون مهد علم و خلاقیت را بیرون از ایران می دانیم و این طرز تفکر باعث عقب ماندگی همیشگی علمی و هنری ما شده است. همین دیدگاه در سطح کوچکتر در داخل کشور وجود دارد و آن هم اینکه اکثر کارفرماها معتقد هستند کارهای علمی ارزشمند و موفق تنها در پایتخت است اما کافه بازاریابی با حرکت هایی که انجام داده است این تفکر را تغییر داده است یا حداقل در حا تغییر آن است. ما در سراسر کشور هنرمندان و متخصصینی داریم که به دلیل این تفکر عامه دچار کم لطفی قرار گرفته و حتی در جایگاه ها اشتباه شغلی و علاقه ای قرارمی گیرند. معرفی هنرمندان و متخصصان حاضر در شهرستان ها این زمینه را فراهم می کند تا بتوان از این پتانسیل ها به درستی استفاده کرد. بنابراین من از کافه متشکرم متشکرم متشکرم.
اما موضوع بازاریابی و تبلیغات در شهرستانها: بنده کمی تقسیم بندی را ریز تر می کنم. شهرستان ها و مراکز استانها. حتی بین این دو نیز تفاوت نگرشی بسیاری وجود دارد. نوع رسانه ها و سطح هزینه ها در نقاط متفاوت است. هنوز شرکت ها به این نگرش نرسیده اند که بازگشت سرمایه تبلیغات را مورد توجه قرار دهند. برای مثال یک بیلبورد در شهر اصفهان هزینه ای تقریبا برابر سه بیلبورد اصلی در سه شهرستان کناری دارد. بررسی می تواند نشان بدهد که برخی مواقع از بیرون منطقه جغرافیایی بهتر می شود به مرکز شهر اصلی نفوذ کرد. این نگرش حتی در مورد تاسیس مراکز پخش نیز وجود دارد. برای مثال در شهرستان های نزدیک به مرکزیت شهر یزد هزینه ها کمتر و ممکن است کمربند جاده ای هم برای پخش محصولات در دسترس تر باشد اما بسیاری ا ز متخصصان و فعالان به مناطق و پتانسیل های شهرستان بی توجه هستند و هزینه های بالاتری پرداخت می کنند. همین چرخه باطل هر روز به شکاف بین سطح نگرش، درک و علمی موجود بین پایتخت، مراکز استانها و شهرستان ها بیشتر کمک می کند. یک شهرستان ۴۰۰ هزار نفری با چند تابلو تبلیغاتی به راحتی می تواند تحت تاثیر قرار گیرد و بازدهی آن در زمان کمتری اتفاق می افتد. امیدوار هستم با فعالیت های دارای نفوذ جزئیتر این تفاوت ها کمتر شود و اگر تبلیغی ساخته می شود برای ایرانی ساخته شود نه فقط برای تهرانی یا اصفهانی و یا هر نقطه اختصاصی دیگر.
ایام بکام
سلام و درود به همگی …تشکر بابت این مصاحبه و‌دستمریزاد به جناب محمد پور… کامنت جناب ذبحی در مورد ظرفیت فراموش شده شهرستان و تاثیر چند هزار نفری مردم آن ازیک تبلیغات بینظیر و‌به حق بود به شخصه میدونم در یکی از شهرستانها به خاطر کشت گلابی خوج که نوعی گلابی مرغوب جهت کمپوت بیشتر و کشت پسته و گردو؛ جهت دوری افات و یکسری جانوران از مایع ظرف شویی پریل با ظرف آبیش‌استفاده میشه به مقدار بسیار باور نکردنی ….کاربرد یه محصول تا این حد تو زندگی معنی موفقیت صد در صدی تبلیغش چون بقیه هم که خبر ندارن به دلیل پراکندگی روستا و‌شهرستانها خیلی سریع با وایرال شدن استفادش٫ به خریدش رو میارن …
سلام
خوشحالم که بالاخره فرصت دست داد تا این مصاحبه خوب رو بخونم.
از اینکه با کارهای آقای میر و نوع نگاهشون با تبلیغات آشنا شدم واقعا لذت بردم و برای ایشون آرزوی توفیق دارم.
همین لذت بردن از دیدن تبلیغات
همین بدون تاریخ مصرف بودن
همین قرار گرفتن در گروه آفریده های هنری
همین خوبه
.
سپاس از زمانی که گذاشتید
ممنون از مصاحبه ها.طراحی ها خیلی خلاقانه و مینیمال بود.من معتقدم نوع طراحی ها به مرور زمان سطح درک مخاطبان را بالاتر می برد.