سوال این است این نوع نگاه سازنده به مخاطب آزاردهنده نیست؟ آخر یکبار نباید از خودمان بپرسیم زانو زدن یک زن برای دیدن کفپوش ماشین چقدر کاریکاتوری و زننده نیست؟ چقدر غیر واقعی! از این دست نگاهها در تبلیغات ایران کم نیست. از ظرف ماستی که با آمدنش شور و نشاط وصف نشدنی به اعضای خانواده می دهد تا سرو حلوا ارده عقاب در کافی شاپ لاکچری!!!

هر آگهی نمودی از برداشتی است که سازنده از مخاطبش دارد. مخاطب در آگهی متبلور است. حجم این “ساده انگاری” ها در آگهی های ایران کم نیست. پلان ها و سکانس هایی که مخاطب را آن قدر ذلیل و سطحی می بیند که “نه خود آرمانی” مخاطب است و نه “خود واقعی مخاطب”. یه کاریکاتور از مخاطب ایرانی در رابطه با محصول. نماهایی منزجرکننده که آرزو می کنم از تبلیغات ایران برچیده شود. در کافه بازاریابی در مورد این سکانس ها و پلان های گلدرشت ولی غیرواقعی بیشتر می نویسیم. نه اینکه در تبلیغات دنیا از این نماها کم باشد ولی این بیگانگی با واقعیت یا آرمان مخاطب در تبلیغات به سطح آزاردهنده ای رسیده است. می خواستم از شما بپرسیم در تبلیغات ایران چه چیزهایی شما را آزار می دهد ولی از پرسیدن، صرف نظر کردیم. یه لیست بلندبالایی از این نماها را برای شما اماده کردیم. اشاره به آن می تواند دقت سازندگان و تاکید بر این جمله را در ذهن سازندگان بالا ببرد که آنچه که شما می سازید نشان دهنده دیدگاه شما نسبت به شعور مخاطب است! ولی اب این حال شما هم برامون بنویسید. از این نماهای کاریکاتوری بنویسید.

.

هدف این بخش این است که سازندگان به مخاطب احترام بیشتری بگذارند و تبلیغات را خارج از زندگی و رویای مخاطب نبرند. به جزییات حساس باشیم.